Materia i cząstka.

Istniejemy we Wszechświecie zdefiniowanym przez matematykę i geometrię. Z punktu widzenia fizyki natomiast wszystkie obiekty geometryczne związane są z cząsteczkami elementarnymi. Doskonałymi, gładkimi kształtami istniejącymi poza naszą przestrzenią, ale z nią połączonymi. Nie możemy jednak zobaczyć ich bezpośrednio, za to możemy zaobserwować ich efekty. Cząstka elementarna to podstawowy budulec materii, który ma zdolność oddziaływania z innymi cząsteczkami. Dla każdego punktu przestrzeni istnieje inna korespondująca cząsteczka, która może w nim istnieć w danym czasie i przestrzeni. 

Fizyka identyfikuje każdą znaną cząstka elementarną poprzez jej ładunki w odniesieniu do sił elektromagnetycznych, słabych, silnych i grawitacyjnych. Cząsteczki materii to fermiony, zaś cząsteczki odpowiedzialne za przenoszenie między nimi oddziaływań to bozony.

---

W tym artykule dowiesz się:

• Czym jest próżnia.
• Jak powstaje materia i w jaki sposób można ją wyliczyć matematycznie.
• A także poznasz nowe wirtualne cząsteczki.

---

Tworzenie materii odbywa się w warunkach dużej gęstości przestrzennej wkrótce po Wielkim Wybuchu.

Natomiast w miarę zbliżania się do końca wszechświata ta asymetria materialnego wszechświata zostaje zastąpiona ponownie przez symetrię wszechświata bozonów. W ten sposób realizuje się proces samorealizacji, czyli samoświadomości. 

Kiedy wszechświat rozszerzył się z rozmiaru pojedynczego punktu do obecnego rozmiaru, zawartość informacyjno-energetyczna jego ewolucji, czyli świadomość została zakodowana w strukturze przestrzeni – próżni. W ten sposób powstał materiał, który widzimy jako protony lub atomy. Atomy łączą się w cząsteczki i odbijając od siebie tworzą struktury i materię. Jednak, kiedy przyjrzeć się im bliżej, okazuje się, że w 99,99% są one próżnią. Zatem tak naprawdę to próżnia jest tym, z czego zbudowany jest cały wszechświat oraz tym co łączy wszystko we Wszechświecie. Próżnia jest więc tym co określamy praną, eterem, energią życiową czy Kronikami Akaszy czyli tłem, na którym zachodzą wszystkie procesy życiowe. Z tego powodu, wszystkie wyliczenia dokonywane przez naukowców w celu poznania teorii wszystkiego co jest powinny uwzględniać próżnię. 

Chociaż czasoprzestrzeń wydaje się nam być ciągła i gładka, tak naprawdę składa się ona z mniejszych elementów, które oscylują z niezwykle dużą częstotliwością w związku z czym są bardzo energetyczne. Ten wirujący tygiel nieustannie tworzy i unicestwia wszystko, chociaż przeciętnemu obserwatorowi wydaje się być spokojny, ponieważ skala fluktuacji w próżni jest niewielka, a fluktuacje mają tendencje do znoszenia się nawzajem. 

Kody wszechświata, czyli matematyczne algorytmy informacyjne zakodowane w strukturze przestrzeni mają charakter holograficzny (holo – całość, graf – obraz, wykres).

Oznacza to, że obraz całości jest obecny w każdym punkcie przestrzeni, zaś cały ten system oparty na takich samych strukturach to system fraktalny. 

Udowodnił to Nassim Haramein pokazując, że wartość fluktuacji próżni Plancka w objętości pojedynczego protonu jest równa informacji wszystkich innych protonów w całym wszechświecie. A informacja zawarta w objętości protonu jest reprezentowana na jego powierzchni, zaś obie te informacje generują jego masę. Potwierdza to również wiązanie Bekensteina ukazując, że wszystkie informacje wewnątrz horyzontu zdarzeń mogą być reprezentowane tylko przez 1/4 jego powierzchni. Mówi ono, iż istnieje granica ilości informacji, które mogą być zawarte na skończonym obszarze przestrzeni o skończonej ilości energii. Co oznacza, że to powierzchnia określa całkowitą ilość dostępnych informacji zawartych w dowolnym regionie czasoprzestrzeni.

Według współczesnej fizyki, każdy punkt naszej rzeczywistości ma do siebie przyczepione kształty zwane włóknami (coś jakby światłowody), z których każdy odpowiada innemu rodzajowi cząstki.

Oznacza to, że tkanka czasoprzestrzeni to sieć węzłów oddalonych od siebie mniej więcej o długość Plancka czy też metronu Heima. Jej strukturę tworzą pętle o właściwościach spinu, które łącznie określają stany spinowe większych grup czy sieci i ostatecznie tworzą cząstki.

Można to sobie wyobrazić w postaci główki dmuchawca mniszka lekarskiego. Powierzchnia główki to czasoprzestrzeń, zaś nasiona mniszka lekarskiego to włókna. A cały ten geometryczny obiekt, czyli dmuchawiec – główka i jego nasiona to wiązka włókien. Włókna nie znajdują się w naszym wymiarze, ale nad nim. 

Są to różne wewnętrzne przestrzenie związane z każdym punktem naszej czasoprzestrzeni, o kształtach odpowiadających właściwościom cząstek.

I tak na przykład pole elektromagnetyczne jest wynikiem włókien o najprostszym kształcie – okręgu, a fala elektromagnetyczna to falowanie tego okręgu w przestrzeni. Wiązka włókien elektromagnetyzmu składa się z okręgów dołączonych do każdego punktu czasoprzestrzeni. Każdy z takich okręgów może się obracać względem sąsiedniego okręgu wiążąc poprzez ten obrót sąsiednie włókna. Graficznie ten proces reprezentuje Kwiat Życia oraz siatka diamentowa Marko Rodina.

Każdemu rodzajowi cząsteczki elementarnej odpowiada inne włókno w czasoprzestrzenni, co oznacza, że dmuchawiec ma wiele rodzajów nasion. Wszystkie elektrony np. wynikają ze skręcenia jednego rodzaju włókna, dlatego są identyczne. Bardziej skomplikowane włókna składają się z zestawu przecinających się okręgów oddziaływujących z sobą zgodnie z ich skrętami – to są właśnie gęstości wszechświata.

Materia i cząstka.

Materia i cząstka.

Włókna skręcają się wokół różnych okrągłych włókien innych cząstek.

To skręcenie odpowiada ich ładunkom elektrycznym i innym oddziaływaniom. Każda siła natury ma swój własny ładunek i jest mediowana przez własne cząstki siły. Wzory ładunków cząstek opisują geometrię tego w jaki włókna skręcają się wokół siebie, regulując sposób interakcji odpowiednich cząstek.

Tak jak cząstki mają różne rodzaje ładunku opisujące sposób, w jaki oddziałują z wszystkimi siłami, mają też rodzaj ładunku opisujący, jak zachowują się w przestrzeni co obrazuje matematyka wirowa. Przestrzenny ładunek spinowy cząstki jest jej wewnętrznym momentem pędu, a czasowy ładunek spinowy jest związany z jej ruchem w przestrzeni. Fermiony, których spin przestrzenny i ruch są wyrównane, tworzą prawoskrętny korkociąg podczas podróży w przestrzeni. Fermiony o ruchu przeciwnym i rotacji przestrzennej są lewoskrętne.

Czasoprzestrzeń jest więc morzem maleńkich wirów tworzących torusy, które są również źródłem grawitacji jak wykazał Nassim Haramein i masy całej materii we wszechświecie. Te wiry tworzą tunele czasoprzestrzenne w skali Plancka łączące wszystkie rzeczy. Cała struktura jest splątana, aby aktualizować lokalizację wszystkich punktów w przestrzenni i samoorganizować je w spójny i ujednolicony sposób i tworzy strukturę nazywaną siatką glue. Dzięki temu cząsteczki natychmiast mogą zmieniać swój stan w stosunku do siebie, bez względu na odległość.

Zniekształcona poprzez złamanie symetrii czasoprzestrzeń nie jest płaska – tylko zakrzywiona.

Z tego powodu nie można stosować do niej zasad geometrii euklidesowej opartej na dwóch wymiarach. Rozwiązanie leży w nieeuklidesowej matematyce przestrzeni zakrzywionych opracowanej przez Gaussa, a zwłaszcza Bernarda Riemanna. Materia i antymateria bowiem są ściśle związane z geometrią Riemanna. Masa (rzeczywista lub urojona) to krzywizna. Masa jest ogromną lokalną krzywizną czasoprzestrzeni i powoduje krzywiznę otaczającej ją czasoprzestrzeni. Dlatego teoria grawitacji musi zostać przekształcona w terminy matematyki Fouriera.

Rozwiązanie przynosi rodzaj hiperzłożonej algebry oktonionowej opartej na grupie zespolonej i powstała przy jej użyciu płaszczyzna rzutowa oktooktoniczna czyli zwarta forma rzeczywista E8. Jest to grupa izometryczna 128-wymiarowej, wyjątkowej, zwartej, riemannowskiej, symetrycznej przestrzeni EVIII (w klasyfikacji Cartana). Algebra ta jest iloczynem tensorowym oktonionów z nimi samymi i jest również znana jako płaszczyzna rzutowa Rosenfelda, chociaż nie przestrzega zwykłych aksjomatów płaszczyzny rzutowej. Ta 128 wymiarowa grupa odpowiada 128 kosmosom każdej gęstości naszego świata:

• pierwszej – 7
• drugiej – 21
• trzeciej – 35
• czwartej – 35
• piątej – 21
• szóstej – 7
• siódmej -1
• ósma -1

E8 ma 248 wymiarów co odpowiada stopniowi maksymalnego torusa 8, dlatego wektory tego systemu znajdują się w ośmiowymiarowej przestrzeni euklidesowej.

Przestrzeni tej używa w swoich badaniach amerykański fizyk teoretyczny Garett Lisi. Dzięki niej zaproponował on w 2007 roku nową, zunifikowaną teorię, rozszerzającą teorię wielkiej unifikacji, która łączy kwantową teorię pola opisującą oddziaływania silne z teorią oddziaływań elektrosłabych poprzez włączenie grawitacji jako części spójnej struktury geometrycznej. W tej teorii nazwanej E8 wszystkie siły i materia są opisane jako skręcenie pojedynczego obiektu geometrycznego. Teoria ta również przewiduje nowe cząsteczki. 

Jeśli dodamy do teorii Garetta Lisi pozostałe wymiary rzeczywistości, o których wspominał Heim powinniśmy otrzymać pozostałe typy cząsteczek.

Według Heima istnieją cztery typy wirtualnych cząstek:

• gluony H₁ (I² ,T¹)
• fotony H₅ (I² , S² ,T¹)
• bozony H₃ (I² , S² ,T¹ , R³) W+_ bozony i H⁴ ( I², S² , R³) bozon Z0
• grawitony H₁₂ (S²) grawiton

Podzielił je również na cztery grupy:

• cząstki naładowane elektrycznie mają współrzędne R³ (X₁, X₂, X₃), T¹ (X₄) i I² (X₅, X₆).
• cząstki neutralne mają R³ (X₁, X₂, X₃), T¹ (X₄) i I² (tylko X₅, brak X₆, który jest współrzędną czasową)
• kwanty bez masy spoczynkowej, takie jak fotony, mają T¹ (X₄) i I² (tylko X₆, nie ma X₅, który jest współrzędną przestrzenną). Dopiero gdy foton wchodzi w interakcję z masą, wszystkie 6 współrzędnych (od X₁ do X₆) jest potrzebnych do opisania tego procesu. W ten sposób wyraża się tutaj dualizm między falą a cząstką.
• kwanty zależne tylko od współrzędnych I² (X₅ i X₆), grawitonów. Są to kwanty grawitacji.

Według Heima splątanie cząstek odbywa się poprzez struktury w X₅ i X₆ przez które pary cząstek pozostają połączone ze sobą, ponieważ nie ma separacji przestrzennej w 5 wymiarze, tylko potencjał prawdopodobieństwa, który może się rozdzielić na różne płaszczyzny 5 wymiaru i jest ustalony inaczej dla każdej płaszczyzny X₆ przez 6 wymiar.

---

Źródło:

Nassim Haramein Unified Field Theory

Nassim Haramein THE ORIGIN OF SPIN: A CONSIDERATION OF TORQUE AND CORIOLIS FORCES IN EINSTEIN’S FIELD EQUATIONS AND GRAND UNIFICATION THEORY

E8 Wikipedia

Nassim Haramein COLLECTIVE COHERENT OSCILLATION PLASMA MODES IN SURROUNDING MEDIA OF BLACK HOLES AND VACUUM STRUCTURE – QUANTUM PROCESSES WITH CONSIDERATIONS OF SPACETIME TORQUE AND CORIOLIS FORCES

Garett Lisi, James Owen Weatherall „A Geometric Theory of Everything”, 2010, Scientificc American

„The Hyperdimensional World View of Burkhart Heim”, www.soul-guidance.com

Dzięki naszej współpracy z Mindvalley możesz nauczyć się korzystać z naturalnych systemów energetycznych Twojego organizmu.

Medycyna Energetyczna to zmieniające życie głębokie zanurzenie w naturalnych systemach energetycznych Twojego ciała. Załadujesz serię instrukcji, ćwiczeń i skutecznych doświadczeń energetycznych zaprojektowanych, aby poprawić Twoją istniejącą praktykę uzdrawiania energią – a wszystko to w ciągu zaledwie ośmiu krótkich tygodni.

Pod koniec tej podróży będziesz wiedział, jak pracować z unikalnym planem energetycznym, aby obudzić uzdrowienie fizyczne i emocjonalne, przywrócić witalność, pozbyć się negatywnej energii i złagodzić ból. Na każdym kroku poprowadzi Cię Donna Eden, powszechnie uważana za jednego z najlepszych na świecie praktyków uzdrawiania energią.