Geometria Boga – Święta Geometria.

Podobnie jak tradycyjna matematyka nie wystarczy do opisania naszej rzeczywistości, podobnie tradycyjna geometria z mierzeniem kątów, obwodów i powierzchni nie jest wystarczająca do odzwierciedlenia działania naszego świata. Jest ona bowiem tylko męskim sposobem odbioru, ukierunkowanym na rezultaty. Pełny obraz przedstawia tylko połączenie jej z żeńską perspektywą zwaną świętą geometrią. 

---

W tym artykule poznasz najważniejsze zasady Świętej Geometrii.

---

Święta geometria to wiedza, której początki sięgają starożytności. Jej tajniki zgłębiał m. in. Leonardo da Vinci. Łączy ona sztukę z nauką poprzez określanie wzorów, zasad harmonii i symetrii w mikro i makro kosmosie, które ukazują zasady funkcjonowania Wszechświata jako całości. Wzorce te i kształty były odnajdowane głównie poprzez obserwację świata ożywionej i nieożywionej przyrody.

W Świętej Geometrii graficznym symbolem Boga – źródła wszystkiego co istnieje jest punkt.

Dzięki niemu istnieje przestrzeń, bo to on ją stwarza. Punkt świadomości wysyła równej długości promień świadomości w 6 różnych stron: przód tył, dół, górę i w oba boki. W ten sposób wyznacza orientację w przestrzeni. Tworzy tym samym osie współrzędnych pozwalające zlokalizować coś w przestrzeni. Gdybyś połączyła końcówki tych promieni powstanie kształt diamentu – podstawę matematyki Marko Rodina. W taki sposób punkt tworzy wokół siebie pole – okrąg.

Gdy stworzy już pierwszy okrąg, przemieszcza się na jego powierzchnię i tworzy drugi okrąg – identyczny jak pierwszy. W ten sposób tworzy kształt ryby zwany Vesica Piscis, który jest wynikiem zachodzenia na siebie dwóch okręgów. W rzeczywistości oba okręgi są sferą, czyli okręgiem w przestrzeni. Okręgiem mającym więcej niż dwa wymiary. 

Vesica Piscis uważany jest za łono wszechświata, z którego promieniuje światło.

Kiedy połączy się środki okręgów (sfery) z miejscami ich przecięcia otrzyma się krzyż, który jest podstawą światła, dlatego że fale elektryczne i magnetyczne rozchodzą się i przenikają wzajemnie pod kątem 90 stopni. 

Punkt porusza się według określonego wzoru – zawsze zmierza do punktu, który leży jak najbliżej środkowego okręgu (sfery) tworząc kolejne okręgi (sfery). W ten sposób powstaje ruch wirowy. Kiedy zatoczy pierwszy pełny obrót o 360 stopni rysuje łącznie siedem okręgów (sfer) – stąd 7 poziomów istnienia i 7 ciał subtelnych i 7 dni stworzenia świata. 

Sześć sfer opisanych na jednym środkowym okręgu to kształt nazywany w Świętej Geometrii Ziarnem Życia (Wzorem Genesis lub Nasieniem Życia).

Punkt może wędrować tworząc kolejne kręgi i zakreślając nimi coraz to większą przestrzeń. Kiedy punkt dokona drugiego pełnego obrotu wokół okręgów (sfer) w centrum powstaje Jajo Życia. Jajo Życia to osiem pierwszych komórek macierzystych. Jajo Życia to trójwymiarowy obraz Ziarna Życia, w płaszczyźnie dwuwymiarowej po prostu nie widzisz ósmego okręgu, który znajduje się pod pierwszym okręgiem. Drugi pełny obrót dodaje kolejne pięć okręgów (sfer).

Kiedy punkt dokonuje trzeciego pełnego obrotu tworzy składający się z 19 okręgów Kwiat Życia. Nazywa się go kwiatem, gdyż reprezentuje cykl wegetacji drzewa rodzącego owoce.

Drzewo najpierw wypuszcza pąk kwiatu, który następnie przemienia się w owoc. Owoc zawiera zarodek – pestkę, która spadając na Ziemię rodzi nowe drzewo. Ziarno Życia puszczone w ruch wirowy w wyniku rotacji wokół swojej centralnej osi tworzy torus. Owoc Życia otrzymasz, kiedy dokończysz okręgi poza zonę pellucidę.

Kwiat Życia otaczają dwie linie.

Jest to wewnętrzny i zewnętrzny obwód tak zwana zona pellucida. Wyodrębnione okręgi i zakreślone jednym kołem to obraz Nasienia Życia. Wizerunek Kwiatu Życia możemy odnaleźć w każdym zakątku świata od Zakopanego przez Irlandię, Turcję, Anglię, Izrael, Egipt, Grecje, Chiny po Japonię. Wszędzie nazywa się tak samo.

Na bazie Kwiatu Życia powstaje symbol nazywany Drzewem Życia znany między innymi z Kabały. Kiedy nałożysz na symbol Nasienia Życia symbol Drzewa Życia okaże się, że zawiera się ono w pełni w nasieniu. Co jest zrozumiałe, bo przecież to z niego ma powstać nowe drzewo. 

Rozszerzające się kręgi okręgów tworzą w rzeczywistości spiralę. Spirala to krzywa, która zaczyna się jako punkt w środku i zwija się wzdłuż dużego koła.

W świętej geometrii symbolem energii żeńskiej jest koło, a energii męskiej – linia prosta. 

Koło to monada, a koło z punktem w środku to także astrologiczny symbol Słońca. Na Owoc Życia można nałożyć linie proste według trzynastu różnych sposobów, z których powstanie trzynaście wzorów. Pierwszy wzór jaki powstanie, kiedy połączysz z sobą wszystkie środki okręgów to sześcian Metatrona.  

Wszystko co istnieje w naszej rzeczywistości Twoje ciało, planety, rośliny jest falą.

Wszystko jest albo falą sinusową albo cosinusową, jedyną różnicą jest jej długość lub wzór. A największa długość fali stanowi niemal linię prostą. Te fale reprezentuje właśnie w Świętej Geometrii kształt Vesica Piscis. Długość fali to poziom wymiaru. Reprezentują go na Kwiecie Życia punkty styku Vesica Piscis. Jeśli policzysz je od góry na dół w centralnym punkcie jest ich 7 – tak jak 7 poziomów egzystencji. Te wymiary to też poziomy świadomości. 

Każdy wymiar zmienia się, kiedy następuje zmiana długości fali, czyli zwrot o 90 stopni. W wyższych wymiarach długość fali się skraca, na rzecz wzrostu poziomu energii. W niższych wymiarach zaś długość fali jest coraz większa, a poziom energii coraz niższy. Wszystkie wymiary zachodzą na siebie nawzajem, a każdy punkt czasoprzestrzeni zawiera w sobie je wszystkie. Pomiędzy wymiarami nie ma nic – absolutna pustka. Tą pustkę określa się bardo. Ta pustka spowodowana jest oddziaływaniem magnetycznym.

Z każdego punktu świadomości biegnącego wzdłuż masz 2 wybory zmiany świadomości o 90 w prawo lub w lewo. Po każdym takim zwrocie nowa długość fali będzie wynosiła 3 nowe poziomy świadomości, dlatego długość fali naszego Wszechświata to 7,23. Taką długość ma hinduski dźwięk Om, odległość od jednej źrenicy do drugiej czy odległość pomiędzy czakrami. 

Jedyny wyjątek dotyczy początku i końca rzeczy, gdyż aspekty pierwotne zawsze mają dwa elementy.  Na samym końcu nie masz zaś innego wyboru długości fali jak jedność. Dlatego nie jest możliwa całkowita destrukcja naszego Wszechświata.

Takim wyjątkiem w świecie matematyki jest binarny szereg liczbowy. Każdy inny szereg liczbowy musi mieć trzy kolejne liczby, aby obliczyć cały szereg. Szereg binarny polega na podwajaniu, przechodząc od 1 do 2, 4 do 8, 16 itd. dokładnie to co zrobił Marko Rodin tworząc matematykę wirową. 

Jak wiesz wszystko w przyrodzie manifestuje się parami – to jedno z praw Wszechświata.

W taki sposób manifestują się dwa przeciwne bieguny. Jednak to nie do końca jest prawda, ponieważ zawsze między nimi masz do wyboru trzeci element – neutralność. Między męskim i żeńskim masz dziecko, między czarnym i białym szary, a między przyszłością i przeszłością teraźniejszość. Tak samo pomiędzy energią a materią usytuowana jest świadomość. Jest to zgodne z zasadą złotego środka, czyli punktu równowagi pomiędzy nadmiarem i niedoborem i spiralą złotego środka w geometrii.

Spirala złotego środka jest związana z liczbą Fi oznaczoną grecką literą φ. Gdybyś miała linię i oznaczyła ją w dowolnym miejscu, to tylko w dwóch miejscach występowałby współczynnik Fi wynoszący 1,618 (A i B) w zależności od którego końca linii zaczniesz. Jeśli podzielisz D przez C, a E przez D otrzymasz dokładnie taki sam stosunek równy 1,618. 1+6+1+8= 16=1+=6=7 czyli liczbę miejsc styku/przecięcia się fal – liczbę poziomów świadomości. Tak więc w każdym miejscu, gdzie przecinają się z sobą fale powstaje nowy rodzaj świadomości. 

Właściwości złotego podziału są powiązane z ciągiem liczb Fibonacciego, który polega na tym, że każda następna liczba jest sumą dwóch poprzednich: 1,1,2,3,5,8,13,21,34,55 itd. Jeśli podzielisz dwie dowolne liczby z tego ciągu przez bezpośredniego poprzednika w ciągu to stosunek tych liczb będzie w przybliżeniu równy liczbie fi 1,618.

Z tego ciągu można wykreślić złoty prostokąt, który jako jedyny ma taką właściwość, że można go podzielić za pomocą kwadratów na mniejsze prostokąty. W każdym z nich otrzymamy wtedy złotą proporcję fi. Z podziału złotego prostokąta możesz wyprowadzić złotą spiralę wrysowując w każdy z kwadratów odciętych od poszczególnych złotych prostokątów ćwiartkę okręgu.

Wszystkie części Kwiatu Życia, które dotąd omówiliśmy reprezentują energię żeńską, ze względu na to, że są okrągłe. Jak zatem znaleźć w nim męską energię?

Wystarczy otoczyć Kwiat Życia lub każdy z jego okręgów liniami prostymi tworząc kwadrat. Chińczycy nazwali to kołem wpisanym w kwadrat i kwadratem wpisanym w koło. 

Kiedy otoczysz koło idealnie dopasowanym kwadratem, to znaczy, kiedy, bok kwadratu i średnica koła będą identycznej długości uzyskasz równowagę między męską i żeńską energią. Kiedy będziesz kontynuować ten proces rysując okrąg wokół kwadratu i znów kwadrat wokół tego koła rysując w taki sposób 9 kwadratów i 9 kół. Zobaczysz, że przez najmniejszy kwadrat ani drugi kwadrat nie przechodzi żadne koło. Natomiast trzeci kwadrat zaczyna przecinać czwarte koło. Czwarty kwadrat przecina piąte koło wyznaczając wielkość fi czyli złotą proporcję. W piątym i szóstym znów przekraczając tą proporcję. Siódmy kwadrat natomiast znów przechodzi przez dziewiąte koło i jeszcze bardziej zbliża się do fi i tak w nieskończoność. Pokazuje to interakcje męskiej i żeńskiej energii. 

Kiedy wpiszesz liczby Fibonacci jako liczby Rodina otrzymasz sekwencję 24 liczb, która zacznie się powtarzać tworząc symetrię. Każda liczba znajdzie się naprzeciwko swojej odwróconej pary. Ten cykl tworzy falę sinusoidalną. Kiedy fala opada wszystkie liczby powtarzają się, ale zostają odwrócone.

Kiedy połączysz w Kwiecie Życia pierwsze przecięcie się fal u góry z przecięciem występującym naprzeciwko niego, a potem ten punkt połączysz z przeciwległymi mu punktami styku otrzymasz dwa trójkąty wpisane w koło. Jeden trójkąt z czubkiem u góry. A drugi z czubkiem u dołu połączone razem utworzą figurę nazywaną heksagram. Trójwymiarową wersją tej figury jest tetrahedron – symbol MerKaBa.

Geometryczną wersją MerKaBa jest Enneagram. Enneagram natomiast to kształt, który jest podstawą matematyki wirowej Marko Rodina.

Ten trójkąt z wierzchołkiem u góry zawiera w sobie punkt źródłowy stąd zatem symbol Boga – Oko Opatrzności. Zauważ że Oko Opatrzności zawiera w sobie także kształt Vesica Piscis czyli symbol światła. 

---

Źródło:

Drunvalo Melchizedek „Pradawna tajemnica Kwiatu Życia” tom I, 2005, Wydawnictwo Centrum

Drunvalo Melchizedek „Pradawna tajemnica Kwiatu Życia” tom II, 2006, Wydawnictwo Centrum

codymrose Rodin Fibonacci Wheel Symmetries January 16, 2011, The Philosopher Stoned

Geometria Boga – Święta Geometria. Geometria Boga – Święta Geometria.