Newsletter
Zainspiruj się
Zarejestruj się już dziś za darmo, aby rozpocząć szczęśliwe i uważne życie.
Chronimy Twoje dane osobowe. Zobacz nasza politykę prywatności.

Fala i foton.

przez Agata Dzierżawa
1193 wyświetleń
Fala i foton to obrazek fosforyzującej pary otoczonej abstrakcyjnymi stworami.

Cała materia, a więc Ty, krzesło czy stół składacie się z elektrostatycznych ładunków, które nieustannie pojawiają się i znikają. Istnieją jedynie potencjalności pochodzące z punktu zerowego. Energia punktu zerowego, która pozostaje, kiedy wszystkie inne energie zostaną z układu usunięte. Zaobserwować ją można w właściwościach helu. Hel bowiem, kiedy temperatura spada do zera absolutnego pozostaje w formie ciekłej, zamiast zamarzać. 

Naładowana polaryzacja, która jest przyczyną wszelkiego ruchu, światła i informacji nie jesteś zatem ciałem, a zbiorem informacji. Wszystko jest po prostu energią i energią się stanie, niezależnie od tego jaką przypiszemy temu nazwę. Cząsteczkę tej energii zwykle określa się mianem fotonu.


W tym artykule dowiesz się:

  • Czym jest foton i jakie ma właściwości.
  • Co to jest plazma.
  • Na czym polega emisja i absorbcja światła.

Światło zwykle zachowuje się jak fala. Załamuje się i odbija dając efekt interferencji, czyli nakładania się fal albo dyfrykacji, czyli ugięcia się fali, co polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali w wyniku napotkania przez nią przeszkody. A każdy punkt ośrodka, do którego ta fala dotrze staje się źródłem nowej fali kulistej (sfery). Interferencja jest zatem możliwa dla różnych obiektów, zarówno elektronów, neutronów, protonów, atomów, dużych chemicznych cząstek elementarnych czy obiektów materialnych. Czasem jednak światło zachowuje się jakby było strumieniem cząsteczek. Te cząsteczki nazywamy fotonami.

Każdy foton ma również swój przeciwstawny element – antyfoton. Wynika to z  polaryzacji naszego wszechświata, która oznacza, że dla każdego elektronu, ujemnie naładowanej cząsteczki istnieje siła przeciwstawna – proton, ale również dla fali – antyfala, grawitacji – antygrawitacja, oraz entropii i negentropia. Jednak istnieje także trzecia siła – równowaga, czyli właśnie punkt zerowy. Określana jest ona również przepływem, który powoduje, że nie zauważasz istnienia pary foton/antyfoton.  

Tego co porusza się szybciej od światła nie można zaobserwować, ponieważ narzędziem obserwacji jest samo światło. 

Światło, nie może podróżować szybciej niż ono samo. Mówił o tym już Einstein. Wszyscy zatem jesteśmy zbudowani z fotonów i ich fal interferencji. Interferencja jest nakładaniem się wzorców (algorytmów), gdy dwie lub więcej fal rozchodzi się przez siebie. Zderzając się ze sobą fale przenoszą informacje o sobie nawzajem, zakodowane w formie energetycznej. Wzory interferencyjne prowadzą do ciągłego gromadzenia się informacji, a fale posiadają wirtualnie nieskończoną zdolność do magazynowania danych. Interakcje złożonych serii wzorów interferencyjnych prowadzą do hybrydy wysoko ustrukturyzowanej informacji. Staje się ona ostatecznie modułem konstrukcyjnym tego, co postrzegamy jako swoją rzeczywistość. Jest czymś, co nazywamy Bogiem – Stwórcą.  

To kim jesteś determinuje jakość i ilość cząsteczek światła, które emitujesz. Kiedy jesteś silna i wolna od wewnętrznych napięć, emitujesz więcej fotonów.  

Foton jest poruszającą się cząsteczką, która nie ma masy spoczynkowej. Oznacza to, że istnieje tylko w ruchu. Fotony mogą się cofać – fala opóźniona lub podróżować w czasie – fala zawansowana. A miejsca przecięcia się tych sprzężonych fazowo fal tworzą chwilę teraźniejszą. Odległość zaś, którą przemierzamy poprzez rozpraszającą się energię – światło nazywamy upływem czasu lub entropią. Sam czas jest iluzją, ponieważ przeszłość i przyszłość są połączone z teraźniejszością w postaci możliwości. Chwila teraźniejsza jest miejscem przecięcia się sprzężonych fazowo fal fotonów. Jeśli fotony, z których się składamy mogą podróżować w czasie, oznacza to, że również możemy to zrobić my. 

Jak wiesz elektron właściwie nie istnieje, z wyjątkiem momentów, w których jest obserwowany.

Tylko wtedy powstaje wrażanie, że posiada stabilny i stały orbital. Jest tylko chmurą składającą się ze wszystkich prawdopodobnych orbitali, na których może się znaleźć. Ponieważ wszyscy jesteśmy zbudowani z atomów, tak naprawdę wszyscy składamy się z szeregu stanów powstałych z nieskończonego zestawu oscylujących możliwości. 

Innymi słowy to jak widzisz siebie i świat jest tylko jedną z wielu równoważnych możliwości. I tylko od Ciebie zależy, którą z nich wybierzesz. Akt obserwacji obiektu wymusza bowiem na nim spójność z tym czego oczekuje zobaczyć obserwator. Oczekiwany rezultat powoduje, że wszystkie pozostałe możliwości w tym samym czasie ulegają dekoherencji względem danego wymiaru czasoprzestrzeni. Ta dekoherencja jest przyczyną powstawiania rodników, czyli atomów lub cząsteczek zawierających niesparowane elektrony.

Poza wymiarem czasu i przestrzeni istnieją zatem nieskończone możliwości.

Kiedy nie przyglądamy się elektronowi ani nie oczekujemy zobaczenia go, zachowuje się on tak jakby był falą i może interferować z samym sobą. Zmiana sposobu postrzegania natomiast zmienia obiekt obserwacji, co z kolei może zmienić uzyskany rezultat. Udowadnia to eksperyment Thomasa Younga demonstrujący, że fale mogą zachowywać się jak cząstki, a cząstki przejawiać właściwości fali, jednak nie w tym samym czasie. 

Akt obserwacji załamuje falę elektronową do jednego punktu. 

Rozchodzące się z kilku źródeł zaburzenia spotykają się w danym punkcie. To zaburzenie ośrodka w tym punkcie jest sumą wszystkich zaburzeń wywołanych przez poszczególne fale. Jednak to dopiero drugi punkt – obserwator tworzy doświadczenie, czyli świadomość tej obserwacji. Wszyscy zatem jesteśmy zbudowani ze strumieni cząsteczek światła utrzymanych razem dzięki świadomości. A nasze życie opiera się na tym co jesteśmy w stanie zaobserwować i zdefiniować. 

Fala i foton.

Baner reklamowy
Chcesz uleczyć swoje głębokie rany emocjonalne i rany duszy? Zrównoważyć męską i żeńską energię? Masz choroby somatyczne, z którymi nie radzi sobie lekarz? Chciałbyś zmienić jakieś swoje przekonanie i nie bardzo wiesz jak? Mogę Ci pomóc.

Fala i Foton.

W wyniku rozdzielenia się dodatnie i ujemnie naładowanych energii powstaje plazma. 

Jest to pole elektryczne, które zwiększa prędkość naładowanych cząsteczek, prowadząc jednocześnie do utworzenia się gęstego pola magnetycznego. To dominujący stan we wszechświecie – 99 % naszego widzialnego Wszechświata. Plazmowy wszechświat, z plazmowymi ciałami we wszechobecnej chmurze rozproszonej plazmy. 

Plazma z greki to rzecz uformowana, ulepiona, wymyślona. Można powiedzieć zatem że jest to wirtualna zjonizowana materia o staranie skupienia przypominającym gaz, zawierająca swobodne cząsteczki – rodniki. Rodniki są zazwyczaj bardzo reaktywne dlatego, że dążą do pozbycia się nadmiarowego elektronu lub przyłączenia kolejnego do innej cząsteczki. Największą ich grupę stanowią związki tlenu. Mogą być obojętne elektrycznie lub posiadać dodatni lub ujemny ładunek elektryczny. To one odpowiedzialne są występowanie wielu równoważnych możliwości, z których poprzez akt obserwacji wybieramy jedną, która się materializuje.

W plazmie poszczególne cząsteczki zderzają się z sobą cały czas.

Za każdym razem kiedy wchodzą w interakcje tworzą nową hipotetyczną możliwość powstania jakiejś cząsteczki. Nieodłączne w tej sytuacji jest powstawanie olbrzymich ilości fotonów, które są zdolne opuścić obszar, w którym znajduje się plazma. Energia materializuje się w regularny kształt cząsteczek tylko wtedy, gdy wszystkie pary elektronów wiążących zostaną wykorzystane do związania takich samych atomów.

Gdy elektron w atomie przeskakuje z wyższego poziomu energetycznego na niższy, czyli zmienia poziom energetyczny atom pozbywa się̨ nadmiaru energii, emitując foton. Może także znaleźć́ się na wyższym poziomie energetycznym, pochłaniając foton o odpowiedniej energii, równej dokładnie różnicy między poziomem końcowym i początkowym. Przechodzenia na wyższy poziom energetyczny dokonuje skokowo.

Pochłanianie fotonu to absorpcja światła. 

Atomy pochłaniają tylko te fotony, których energie równe są różnicom między stanami energetycznymi atomów, pozostałe fotony przechodzą przez gaz bez zakłóceń́. W wyniku absorpcji kwantu promieniowania o odpowiedniej energii cząsteczka znajdująca się na podstawowym poziomie elektronowym i podstawowym poziomie oscylacyjnym przechodzi do wzbudzonego stanu elektronowego. Przejście to odbywa się bez zmiany geometrii cząstki. Zwykle opuszcza ten stan emitując foton. Wzbudzenie cząsteczki polega na wzbudzeniu atomów znajdujących się w cząsteczce w drgania. Minimalna energia wzbudzenia cząsteczki jest znacząco mniejsza od energii wzbudzenia atomu. Jeżeli dragnia osiągną wystarczającą amplitudę, to cząsteczka ulegnie rozpadowi — dysocjacji.

Zjawisko to nazywamy fluorescencją.

Fluorescencja, podobnie jak absorpcja, jest przejściem pionowym i układ po emisji zatrzymać się może na jednym z kilku stanów oscylacyjnych podstawowego stanu elektronowego. Dlatego też widmo fluorescencyjne posiada również strukturę oscylacyjną.  Fluorescencja to oś 3-9-6 na wykresie Marko Rodina. Powrót cząsteczki do elektronowego stanu podstawowego, w którym emitowany jest foton o energii mniejszej (większej długości fali) od fotonu emitowanego w procesie fluorescencji zachodzi w procesie fosforescencji, który daje dłuższą poświatę. 

Gdy światło, które przeszło przez gaz, rozszczepimy w pryzmacie, otrzymamy widmo, w którym na ciągłym, kolorowym tle widoczne są ciemne linie są to linie widma absorpcyjnego. Te linie to kody kreskowe zawierające informacje o pierwiastkach – zapis analogowy rezonansu – informacji zwrotnej. Emisja światła zaś to po prostu odczytywanie wcześniej zapisanej informacji. Emitowanie lub pochłanianie energii jest więc odczytywaniem lub zapisywaniem informacji.

Nasza rzeczywistość jest iluzją nieskończonej złożoności znanej z kalejdoskopu.

Jeśli spojrzysz przez niego, zobaczysz niekończące się powtarzanie efektu sięgającego w nieskończoną przestrzeń. Ale gdybyś mogła się do niego dostać, zobaczyłabyś trzy lustra i kilka kawałków potłuczonego szkła w różnych kolorach. Lustra odbijając się w sobie, rozciągają swoje odbicia w wyimaginowaną nieskończoność, której tak naprawdę nie ma. Ta wyobrażona nieskończoność jest tylko odbitym światłem i formą rzutowaną na wyobrażony ekran przestrzeni, aby stworzyć iluzję wzorzystych form, których również nie ma.


 Źródło:

Dr Richard Bartlett „Fizyka cudów. Materializując świadomość”,  Studio Astropsychologii, Białystok 2020

Dr Richard Bartlett „Matryca energetyczna. Innowacyjne uzdrawianie.”, Studio Astropsychologii, Białystok 2020

Dzięki naszej współpracy z Mindvalley możesz nauczyć się pracować ze stanem fal mózgowych Alpha by zmienić swoje życie na lepsze.

Mindvalley The Silva Ultramind System Baner.

The Silva Ultramind System. Metoda Silvy to wymyślona w 1944 roku przez Jose Silvę metoda pracy z umysłem opierająca się na wprowadzeniu mózgu w stan pracy na falach mózgowych alfa lub theta.

0 komentarz
0

You may also like

Pozostaw komentarz