Poród jako doświadczenie duchowe.

W dzisiejszych czasach bardzo często narodziny dziecka traktuje się jako jeden z podpunktów na osobistej liście celów do realizacji każdej kobiety. Cel, który najlepiej zrealizować w dogodny sposób i w najodpowiedniejszym czasie wybranym oczywiście przez zainteresowaną osobę. I oczywiście w jak największym komforcie fizycznym matki. Każde zaś „anomalia” wynikające z rozbieżności z tą osobistą listą wiążą się z poczuciem rozczarowania, frustracją, stresem, depresją czy pretensjami do siebie i świata. 

---

W tym artykule dowiesz się:

• Na czym polega duchowy wymiar porodu.
• Co wpływa na psychikę nowonarodzonego dziecka.
• Jak uczynić poród duchowym przeżyciem.

---

Często również kobiety, które z różnych powodów tego celu nie odhaczyły na swojej liście większość społeczeństwa traktuje albo ze współczuciem, albo z poczuciem wyższości. I chociaż świadomość społeczna zmienia się z każdym rokiem, jednak archetypy zbiorowe wciąż pozostają niezmienne. 

Tymczasem, każdy z nas i dusza każdego z nas ma swoją własną misję życiową do wypełnienia. Nie zawsze obejmuje ona te punkty, które powszechnie uważa się za najważniejsze do osiągniecia w życiu. Nasze dusze mają swoje własne hierarchie celów, zwykle odmienne od naszych własnych.

Czasem ich celem może być doświadczenie rozczarowania związanego z problemami z zajściem w ciążę. Czasem śmierć nienarodzonego dziecka, czasem samotne macierzyństwo, a czasem być może szczęśliwe macierzyństwo w pełnej rodzinie. Warto pamiętać, że to co często z naszego punktu widzenia traktujemy jako porażkę czy klęskę osobistą, jest dokładnie tym, czego chciała doświadczyć nasza dusza w tym wcieleniu. Sukces życiowy jest zupełnie czym innym w rozumieniu duszy niż w Twoim rozumieniu. 

Zadaniowe podejście do narodzin i porodu wpłynęło oczywiście na kulturę, tradycję i oczekiwania społeczne związane z przyjściem na świat dziecka.

W dzisiejszych czasach sam moment porodu traktuje się przede wszystkim w kategoriach zabiegu medycznego. A przygotowania do niego obejmują głównie kwestie formalne, wybór szkoły rodzenia, szpitala, lekarza czy położnej oraz przygotowanie modnej wyprawki dla niemowlaka. I chociaż porody rodzinne są już raczej normą we wszystkich szpitalach, sam moment narodzin nie jest duchowym przeżyciem rodziców i celebracją nowego życia, ale raczej rodzinnym wydarzeniem podnoszącym status społeczny. 

Narodziny dziecka zupełnie pozbawione są duchowego wymiaru tego wydarzenia. I mimo, że coraz bardziej popularne stają się porody domowe czy obecność douli w czasie porodu nadal traktuje się je jak swoistą fanaberię rodziców, a nie normę.   

Poród jako doświadczenie duchowe.

Narodziny to bardzo ważny czas dla duszy.

To moment przejścia nowej duszy na plan fizyczny. Jest to doświadczenie bardzo stresujące dla duszy. I często wiąże się również z rożnymi przekonaniami, których dusza w związku z tym doświadczeniem nabywa. Przekonania te zależą przede wszystkim od nastawiania matki do ciąży. Od tego czy oczekuje dziecka z miłością, wdzięcznością i radością czy też strachem, lękiem i obawami a może wręcz z obrzydzeniem. 

Zależą od tego czy ciąża była wyczekiwana, czy była zaskoczeniem, a być może nawet problem, którego nie dało się rozwiązać na czas. Pamiętaj, że dusza jest wieczna i sama wybiera sobie doświadczenia, których chce doświadczyć w życiu. Wie też, jakie są Twoje reakcje na jej pojawienie się w Twoim życiu, a także Twoje wcześniejsze doświadczenia.

Potrafi czytać w Twoich myślach na poziomie podświadomym. Wie, czy jesteś gotowa na dziecko, czy go pragniesz, w ilu ciążach byłaś wcześniej. A także jak opiekowałaś się swoimi dziećmi dotychczas, ile ciąż usunęłaś, ile poroniłaś, czy pragniesz chłopca czy dziewczynki. Czy obawiasz się, że nie donosisz kolejnej ciąży, a może, że spotka Cię kara za usunięcie poprzedniej ciąży. Czy obezwładnia Cię myśl, że urodzisz niepełnosprawne lub chore dziecko. Wszystkie Twoje najskrytsze myśli i emocje wpływają na Twoje jeszcze nienarodzone dziecko. Nawet nie musisz wypowiadać ich na głos. Wystarczy, że znajdują się w Twojej podświadomości i już automatycznie stają się bagażem, który wrzucasz na plecy swojemu nowonarodzonemu dziecku. 

Mogą one skutkować u Twojego dziecka poczuciem odrzucenia, upokorzenia, brakiem akceptacji, obniżeniem pewności siebie, a nawet wpływać na połączenie jego duszy ze Źródłem. Jeśli wie, że nie jest mile widziane na świecie, a jednak rodzi się na nim, może to skutkować nawet poczuciem bycia odrzuconym przez Boga. 

Ciąża jest więc bardzo ważnym momentem w życiu kobiety, które ma olbrzymie skutki na nowonarodzonego człowieka i jego dalsze losy i powinna być traktowana z należnym mu szacunkiem.

Bardzo ważne jest zatem dbanie nie tylko o to, co wydaje się oczywiste jak ciało kobiety ciężarnej i jej dziecka poprzez odpowiednią dietę wspieraną odpowiednią dawką ruchu i snu, ale również dbanie o jej stan emocjonalny, psychiczny i duchowy. Wszystkie te aspekty wpływają na przyszłe życie jej dziecka, a co za tym idzie na losy naszego świata.

Niestety w dzisiejszych czasach często się o tym zapomina. Naraża się kobiety ciężarne na różne stresy i negatywne emocje. Często zmuszając je do normalnej pracy prawie do samej daty porodu. Rzadko myśli się o jej potrzebach psychicznych i emocjonalnych, a przecież są one dużo wrażliwsze w tym czasie poprzez ciągłą huśtawką hormonalną. Kobiety często narażone są na problemy w relacjach z innymi, albo nawet pozostawione sobie samym przez odejście partnera. Wszystkie te doświadczenia wpływają nie tylko na samopoczucie przyszłej mamy, ale również na przyszłe życie i samopoczucie psychiczne jej dziecka. 

Poród jest doświadczeniem duchowym, które jest w życiu niezrównane.

Doświadczeniem, które każda kobieta zasługuje by przeżyć w bezpiecznych i komfortowych warunkach, w obecności osób, które mają na celu bezpieczne przejście i nowy początek życia. Narodziny dziecka mają za zadanie przeprowadzić ją i jej partnera przez takie zmiany, aby byli dobrymi rodzicami. 

Jednak poczucie komfortu nie ogranicza się tylko i wyłączenie do wyboru szkoły rodzenia, szpitala i lekarza czy przeżycia porodu bez bólu. Większość kobiet jest w stanie znieść proces porodu bez znieczulenia czy środków uspokajanych, jeśli tylko stworzy się odpowiednią atmosferę podczas porodu. Kobieta, która jest kochana, wdzięczna, rozbawiona i podziwiana w czasie porodu ma wyższy poziom endorfin, które to blokują odczuwanie bólu. 

Jeśli atmosfera podczas porodu jest pełna strachu, lęku, nerwów, kobiecie jest zimno, odczuwa złość, upokorzenie, martwi się problemami w swojej relacji z partnerem czy odczuwa jakiekolwiek inne nieprzyjemne emocje wzrasta u niej poziom adrenaliny i kortyzolu. Zaczyna wówczas działać mechanizm obrony jej ciała, który pojawia się w sytuacjach zagrożenia. Wzrasta tętno, zaciskają się mięśnie, mogąc prowadzić również do ustania skurczy porodowych. Wzrasta również wtedy percepcja bólu. Tak kobieta jest gotowa, aby walczyć lub uciekać, a nie rodzić dziecko. 

Dotyk zaś kochającego mężczyzny czy przyjaznych osób towarzyszących podnosi poziom oksytocyny, która może doprowadzić do skurczy macicy ułatwiając tym samym poród.

Szczególnie dotyk, poprzez stymulację piersi kobiety. Silne porozumienie miłości, związek oparty na zaufaniu są głównymi czynnikami, które wydostają dziecko na zewnątrz w taki sposób, że nie musi ono zadawać bólu, przytulanie, pieszczenie się z partnerem i bycie w kontakcie z samym sobą pomaga. Im bardziej komfortowo czuje się kobieta w swoim ciele, tym łatwiej jej się rodzi. 

Szpital czasem ryzykuje życiem kobiet i ich nienarodzonych dzieci podając niepotrzebne leki i wykonując poważne operacje zamiast obdarzyć ludzką uwagą, cierpliwością i kwalifikacjami. Lekarze wbijają igły do znieczulenia zewnątrzoponowego w kręgosłup kobiet jednocześnie prowadząc ożywioną dyskusję na temat swoich wakacji albo zjedzonego przed chwilą obiadu. Zupełnie pomija się duchowy wymiar tego doświadczenia.

Nikt nie uczy kobiety koncentracji na sobie, na swoich odczuciach, doznaniach ciała, nie uczy jej relaksowania się, zbierania sił do następnego skurczu, cierpliwości, spokoju, wspomagania się pracą z oddechem czy medytacją.

Nie myśli się o wspieraniu jej psychicznie czy emocjonalnie. Chociaż istnieje instytucja douli czyli specjalnie przeszkolonej kobiety, której zdaniem jest emocjonalne i fizyczne wspieranie rodzącej, w Polsce nie jest popularne korzystanie z jej usług. Tymczasem badania naukowe dowodzą, że obecność douli podczas porodu zmniejsza ryzyko niedotlenienia noworodków. Skraca czas porodu, a także wzmacnia więź między matką a dzieckiem po porodzie.

Takie kobiece wsparcie zarówno rodzącej jak i jej partnera w czasie porodu i bezpośrednio po nim było normą we wspólnotach plemiennych. Bardziej doświadczone w macierzyństwie i często wzbogacone wiedzą położniczą kobiety wspierały rodzące i ich partnerów podczas porodu. 

Poród jako doświadczenie duchowe.

Kiedy zachodzisz w ciążę zawierasz umowę z Bogiem, że będziecie tworzyć nowe życie.

Dziecko to szczęście i odpowiedzialność, ale również okazja do przemiany Ciebie w mądrości i cierpliwości. Gdy rodzi się dziecko, cały Wszechświat musi się przesunąć i zrobić mu miejsce. Rodzi się bowiem kolejna jednostka obdarzona wolną wolą, a tym samym boskim pierwiastkiem. Nowonarodzone dziecko jest równie inteligentnym bytem jak Ty sama, mimo, że na początku nie mówi Tym samym językiem co Ty. Zasługuje więc na taki sam szacunek jak Ty. 

Przygotowanie duchowe do porodu obejmuje oczyszczanie umysłu z wszelkich podświadomych barier emocjonalnych, które ułatwiają gładki przebieg porodu. Wszelkie zahamowania czy przekonania matki mogą spowolnić proces porodu. Jeśli całe życie jesteś ofermą, poród może Cię znokautować. Jeśli jednak zawczasu zrobisz coś, co zbuduje Twój charakter, będziesz miała wystarczającą siłę, żeby mieć dziecko i jego urodzenie będzie dla Ciebie pięknym i duchowym przeżyciem. Należy jednak wiedzieć, że pracy z podświadomością, należy unikać podczas ciąży, gdyż może ona również wpłynąć na podświadomość nienarodzonego dziecka.

Sam poród jest świętym aktem.

Podczas niego kobieta można doznać spontanicznych wglądów, jasnowidzenia, nawiązać empatyczną i telepatyczną więź z duszą swojego dziecka, doświadczyć mistycznych przeżyć i poczuć jedność z całym światem. Może również zaznać orgazmu, którego energia przybliży ją do Źródła wszystkiego co jest. Jednak, aby to osiągnąć potrzebuje przede wszystkim odpowiednich warunku, aby być w kontakcie z sobą i boskością.

Najlepszy przepływ energii porodowej, ma miejsce wtedy, kiedy każda z osób obecnych podczas tego aktu pomaga przyjść dziecku na świat, nawet w sposób symboliczny. Obecność kogoś tylko w charakterze widza może zaburzyć tę energię wydłużając lub nawet powstrzymując akcję porodową. Dzieje się tak dlatego, że każda osoba, która nie jest faktyczną pomocą wymaga wsparcia emocjonalnego, które w całości powinno być poświęcone rodzącej kobiecie. W porodzie nie powinny uczestniczyć pozostałe dzieci kobiety. Najlepiej jakby znalazły się w tym czasie pod bezpieczną opieką kogoś z rodziny. Podczas porodu matka jest głównym kanałem siły życiowej. Jej współpraca, odwaga, brak egoizmu, wdzięczność za tę chwilę i poczucie humoru wpływają na postawę jej dziecka. 

Poród to doświadczenie, które ma się tylko kilka razy w życiu, warto więc uczynić z niego coś najlepszego.  

Pozwala poczuć więź ze wszystkimi matkami, które rodzą w tej samej chwili. Pozwala na doświadczenie więzi telepatycznej z partnerem, doulą czy nowonarodzonym dzieckiem, czasem prowadzące nawet do tzw. „contact high” czyli odlotu w kontakcie. Daje możliwość, aby poczuć zupełnie nowy rodzaj szacunku do swojego ciała.

Obserwowanie nowonarodzonego dziecka to dla świeżo upieczonej matki często bardzo mistyczne doświadczenie, z pogranicza czasu i przestrzenni. Pomaga w tworzeniu się więzi między matką a dzieckiem. Więź ta pierwotne i naturalne połączenie między matką a dzieckiem. To zespolenie emocjonalnych i fizycznych więzi między rodzicami a dzieckiem, które zapewnia matczyną troskę, niezbędną do przetrwania niemowlęcia. Okres następujący bezpośrednio po narodzinach, charakteryzuje się niezwykle podwyższoną wrażliwością zarówno matki jaki i dziecka. Utrwalają się wówczas głębokie ślady psychiczne w świadomości zarówno matki jak i dziecka. Interwencja w normalny proces nawiązywania tej więzi ma wielki a czasem nawet drastyczny wpływ na rodzinę. 

Kobiety, którym umożliwia się bezpośredni kontakt dotykowy z dzieckiem zaraz po porodzie nawiązują z nimi bardziej intymny kontakt i mają mniej problemów z karmieniem piersią niż kobiety rozdzielone ze swoimi dziećmi zaraz po porodzie i ponowne połączone z nimi później.

Również ojcowie, którzy byli świadkami narodzin swoich dzieci, mają nimi bliższą więź. Poprzez dotyk dzieci zbierają swoje pierwsze informacje o Wszechświecie, co w znacznym stopniu determinuje ich osobowość. Jeśli dotyk matki jest niepewny, słaby i ostrożny, dziecko może stać się rozdrażnione i płaczliwe. Pewny dotyk zaś daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i komunikuje mu poczucie kontroli. Jednak dotykanie dziecka podczas karmienia to rozpraszanie jego uwagi. Dziecko wie natychmiast czy osoba, która je dotyka robi to z przyjemnością czy nie. Pamiętaj, że sposób w jaki dotykasz dziecka wpływa na jego umysł.

Karmienie dziecka piersią to nie tylko zaspakajanie jego głodu fizycznego.

To także przepływ energii życiowej, miłości i energii psychicznej. To również pozostawanie otwartym na jego potrzeby, kierowanie na niego swojej uwagi z miłością i empatią. Kiedy dziecko to wchłania wibruje miłością i kwitnie. 

Okres po porodzie również był dużo lepiej rozumiany w kulturach plemiennych niż we współczesnym społeczeństwie. Świeżo upieczone matki miały wokół siebie członków rodziny do pomocy. Nikt nie oczekiwał od nich natychmiastowego powrotu do swoich aktywności, jak to się dzieje współcześnie. Ktoś inny zajmował się gotowaniem czy opieką nad pozostałymi dziećmi. Pozwalano matkom na odpoczynek po trudach ciąży i porodu, a także wprowadzenie spokojnego rytmu karmienia. Współczesne wymagania społeczne bardzo często narzucają wysokie oczekiwania na matki, które często kończą się depresją poporodową, która również wpływa na więź matki z dzieckiem. Tym samym prowadząc do przyszłych problemów dorosłego już dziecka.

Narodziny dziecka to wydarzenie ważne nie tylko dla bezpośredniej rodziny dziecka. To również ważny akt dla całej ludzkości.

Bardzo ważne jest więc traktowanie tej chwili z należytym szacunkiem dla matki i dziecka. Powitanie nowej duszy z miłością. A także pozwolenie rodzicom na doświadczanie tego procesu z szacunkiem do praw natury i należną mu duchowością pełną wrodzonej mądrości, intuicji oraz zaufania. 

Jednak mimo negatywnych doświadczeń okołoporodowych i negatywnych przekonań z nimi związanych, ani Ty ani Twoje dziecko nie jesteś skazani na tkwienie w ich niekorzystnych dla psychiki skutkach. Można powrócić wspomnieniami do momentu swoich narodzin i zmienić w podświadomości niesprzyjające wspomnienia i emocje np. z pomocą rebirthingu lub każdej innej metody pracy z podświadomością. 

---

Źródło:

Ina May Gaskin „Duchowe położnictwo. Intymność narodzin.”, Virgo, Warszawa, 2009

Dzięki naszej współpracy z Mindvalley możesz teraz nauczyć się świadomego rodzicielstwa od najlepszych ekspertów na świecie.

Odkryj nowy model rodzicielstwa, który Oprah nazwała „rewolucyjnym” i „zmieniający życie”, dzięki któremu możesz stworzyć idealne środowisko do rozwoju i rozkwitu dla swoich dzieci w ich najbardziej autentycznym ja dzięki świadomemu ekspertowi w dziedzinie rodzicielstwa, dr Shefali Tsabary.

Poród jako doświadczenie duchowe. Poród jako doświadczenie duchowe.