Kim jesteś? Po co tu jesteś? Dokąd zmierzasz? Czego szukasz? Jak znaleźć sens życia?
Jak znaleźć sens życia? Dotąd nie zawracałaś sobie głowy podobnymi pytaniami. A nawet jeśli, to tylko przez chwilę… Zbyt zajęta byłaś przecież innymi sprawami: manicure, pedicure, shopping, winko z przyjaciółką, czy nowy romansik…
No może nie aż tak, ale wszystko co robiłaś do tej pory związane było z wypełnianiem przypisanych Ci ról oraz przyswajaniem norm i zasad funkcjonowania w społeczeństwie. Edukowałaś się, zawierałaś znajomości, uczyłaś się funkcjonowania w związkach, próbowałaś sprostać swojej seksualności, zakładałaś rodzinę, rozwijałaś karierę zawodową i bawiłaś się. Tworzyłaś swoje społeczne „ja”.
Cała Twoja uwaga skierowana była na świat zewnętrzny.
Nie, to nie dlatego, że Twoje wnętrze nie istniało. Musiałaś to robić, aby stworzyć bazę doświadczeń, z których będziesz mogła czerpać w przyszłości.
Jednak, kiedy dochodzisz do połowy swojego życia zaczynasz mieć powoli poczucie wypełnienia zadań. Nadchodzi czas, w którym zaczynasz zauważać, że Twoje możliwości i pragnienia są dużo większe niż te, wynikające z pełnionych przez Ciebie ról społecznych. Bycie tylko dobrym pracownikiem, rodzicem, partnerem, przyjaciółką czy innym członkiem społeczności przestaje Ci wystarczać.
Zaczynasz weryfikować swój sposób myślenia i działania.
Przekierunkowujesz uwagę do swojego wnętrza. Zaczynasz mierzyć się z pytaniami dotyczącymi Twojej egzystencji. To, co do tej pory dawało Ci radość i było esencją Twojej egzystencji przestaje ci wystarczać. Zaczynasz doświadczać pustki, a to z kolei powoduje, że zaczynasz poszukiwać sensu.
Nie martw się tym stanem, to naturalny proces dojrzałości, o którym pisał już nie jeden filozof czy psycholog. Ameryki tu nie odkrywasz.
Rozwijasz się.
Poszukując sensu swojego istnienia zaczynasz wgłębiać się w siebie, poznawać się na nowo. Identyfikujesz w sobie nowe zdolności, możliwości, których dotąd nie rozpoznawałaś. Cechy i potrzeby których dotąd nie zauważałaś. Twoje prawdziwe „ja” zaczyna dawać o sobie znać.
Kwestionujesz wszystkie swoje przekonania.
Sprawnym okiem wyłapujesz, te które wgrał Ci ktoś (rodzice, szkoła, przyjaciele, polityka, media), weryfikujesz je i w razie potrzeby zmieniasz.
O nie, nie dasz już sobie tak szybko wcisnąć byle czego. Już się znasz. Wiesz co jest Twoje, a co nie.
Zaczynasz dążyć do autentyczności.
Pozbywasz się masek, tego co bezpieczne i wygodne społecznie. Skupiasz się na odkrywaniu prawdy o sobie. Już nie obchodzi Cię opinia innych o Tobie, bardziej zależy Ci na własnej samoocenie.
Dzięki temu procesowi zaczynasz odkrywać nowe obszary twórczego działania. Zaczynasz wykorzystywać swój ukryty potencjał. Zaczynasz zmieniać perspektywę, poszerzać horyzonty. Próbujesz odnaleźć głębszy sens życia.
Pojawia się w Tobie tęsknota za duszą…
Wierzysz, że w tej pozornej pustce jest jednak coś bardzo cennego. Wiesz, że tak jest. Twoja intuicja Ci to podpowiada. Zaczynasz coraz bardziej i bardziej interesować się tą stroną życia. Eksplorujesz dotąd nieodkryte lub zaniedbane obszary Twojego życia i szukasz tego szczęścia, które nosisz w sobie.
Odkrywasz duchowość.
Uniwersalna duchowość człowieka, jest silnie zakorzeniona w naszej podświadomości. Tym odróżniamy się przecież od świata przyrody. Jako ludzie jesteśmy „poszukiwaczami sensu”. Nie da się od niej odciąć. Wcześniej czy później ta potrzeba da o sobie znać. Na tym właśnie polega kryzys wieku średniego. Na poszukiwaniu boskiego pierwiastka w sobie.
Jeden z wybitnych psychologów, Austriak Viktor Frankl podkreśla, że człowiekowi nie zależy jedynie na fizycznej wegetacji. Tym, o co mu chodzi jest istnienie duchowe, gdyż tak naprawdę pragnie żyć z sensem. Uważa, że człowiek jest istotę posiadająca trzy wymiary: biologiczny, psychologiczny i duchowy. I to właśnie na płaszczyźnie duchowej dokonuje się ostatecznie integracja wszystkich innych sfer, wyznaczenie celu, ustalanie rzeczywistych priorytetów i ukierunkowanie dążeń.
Potrzeba duchowości jest nierozerwalnie związana z potrzebą szczęścia oraz bezpieczeństwa.
O tej potrzebie mówi również słynna piramida Maslowa i jego potrzeba samorealizacji.
Nie bój się nie jesteś pierwsza ani ostatnia. Poszukiwaniu sensu życia to odwieczny problem ludzkości. Teraz czas na Ciebie.
Jak odnaleźć sens w czasie kryzysu dojrzałości?
Daj sobie czas. Porozmawiaj z sobą. To przecież Ty sama nie możesz się z sobą dogadać. Tobie zaczynają przeszkadzać pewne rzeczy. To Ty nie akceptujesz takich czy innych wyborów. To musi w Tobie dojrzeć samodzielnie. Nie walcz z sobą, poddaj się zmianie.
Wszystko będzie dobrze, a nawet lepiej niż dotąd. Zobaczysz.
